คนคนนั้นที่ยืนอยู่ในกระจกเงา

วันนี้อากาศร้อนอีกตามเคย ฉันเริ่มจะเข้าใจว่าทำไมหมามันมักจะบ้ากันตอนหน้าร้อน
คนหลายคนมักจะเหงาเมื่อตอนฝนตก คนบางคนเหงาในอ้อมกอดของสายลมหนาว
แต่ก็แปลก...ที่ฉันเหงาได้ในทุกฤดู
และถึงแม้อากาศจะร้อนออกอย่างนี้ ฉันก็ยังอดที่จะแอบเหงาไม่ได้

เคยฟังเพลงนี้ของญารินดาผู้หญิงผมมีสีคนนี้กันไหม
ฟังแล้วก็อดนึกถึงตัวเองไม่ได้
ชีวิตก็เหมือนเพลง...ตามหาตัวเองไม่เคยเจอสักที
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคนไกลบางคนที่ใจร้าย
หรือเป็นเพราะฉันไม่ยอมเข้าใจผู้หญิงที่ยืนอยู่ในกระจกเงาคนนั้นกันแน่

คืนหนึ่งในฤดูร้อนคืนนี้ ผู้หญิงคนหนึ่งได้เพิ่มอุณหภูมิในร่างกายของเธอ
ด้วยการจิบไวน์ ดื่มไวน์ และซดไวน์

มาดื่มไวน์เป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม จะได้ไม่ต้องมานั่งเหงามองดาวอยู่คนเดียว


"ตามหาตัวเอง : ญารินดา"

มองดูผู้หญิงที่อยู่ตรงกระจกเงา เป็นคนที่ฉันรู้จักดีกว่าใครๆ
มาวันนี้ดูไม่เหมือนคนเดิม มาวันนี้ดูเปลี่ยนไป
...ในแววตาไม่มั่นใจตัวเอง

มองดูอีกที นี่ตัวฉันเองใช่ไหม
ทำไมอะไร จึงเปลี่ยนไปได้เพราะเขา
เอาชีวิตไปฝากไว้ทำไม แทบไม่เหลือแม้แต่เงา
ลืมทวงคืน ตอนที่เขามาเดินจากไป

มองหาตัวเองที่หายไปนาน เหมือนทุกอย่างยังเหมือนอยู่ไปวันๆ
มองหาตัวเองที่หาไม่เจอ ได้แต่เจอะแต่ความเงียบงัน
แล้วเมื่อไหร่จะยิ้มอย่างเดิม ให้ได้เจอะตัวเองอีกครั้ง
หัวใจที่เคยอ่อนแอ แท้จริงมันเคยแกร่งเคยแข็งแรง
สักวันคงมีเรี่ยวแรงเป็นอย่างคนเดิม

ลืมตาอีกที วันพรุ่งนี้คงเปลี่ยนไป
คงมีอะไรดีกว่าเดิมที่เป็นมา
ไม่ต้องเสียใจกับเรื่องเดิมๆ ความเป็นฉันต้องกลับมา
...เวลาคงช่วยรักษาให้ดีกว่านี้

มองหาตัวเองที่หายไปนาน เหมือนทุกอย่างยังเหมือนอยู่ไปวันๆ
มองหาตัวเองที่หาไม่เจอ ได้แต่เจอะแต่ความเงียบงัน
แล้วเมื่อไหร่จะยิ้มอย่างเดิม ให้ได้เจอะตัวเองอีกครั้ง
หัวใจที่เคยอ่อนแอ แท้จริงมันเคยแกร่งเคยแข็งแรง
สักวันคงมีเรี่ยวแรงเป็นอย่างคนเดิม

แล้วเมื่อไหร่จะยิ้มอย่างเดิม แล้วเมื่อไหร่จะลืมสักที
ไม่ต้องกอดความทุกข์ต่อไป ไม่ต้องอยู่กับความผิดหวัง
หัวใจที่เคยอ่อนแอ แท้จริงมันเคยแกร่ง เคยแข็งแรง สักวันคงมีเรี่ยวแรงเป็นอย่างคนเดิม