"เกมเกียรติยศ"

นานเพียงไร...ที่เธอต้องเดินบนหนทาง
สู้ทนฝ่าฟัน เพื่อไปสู่ปลายทางที่ตั้งใจ
เดินรอนแรม...อยู่บนทางเดินที่แสนไกล
เหมือนดังจุดหมาย...ไม่มีอยู่จริงบนผืนดิน
แม้เธอจะล้ม แต่ก็ยังยืนขึ้นมาใหม่
เหนื่อยจนแทบขาดใจ แต่เธอไม่เคยยอมแพ้
ในวันใด...หากเธอเผอิิญจะหันมา
เหลียวมองกลับมา แล้วเธอจะเห็นฉันอยู่ข้างๆเธอ
บนทางเดิน...จะมีอะไรให้พบเจอ
รู้ไว้ว่าเธอไม่ได้เจอะเจอเพียงผู้เดียว
เพราะมีคนนี้...ที่เฝ้ามองเธอก้าวเดินไป
เมื่อยามที่เหนื่อยใจ ให้เธอ...จดจำคำนี้
"อดทนเอาไว้ ไปให้ถึงซึ่งยังปลายทางที่งดงาม อย่างที่หวังที่ได้ตั้งใจ
ให้พบปลายทางที่ดี
หากเหนื่อยและล้ามาเมื่อใด ให้รู้่ว่าที่ตรงนี้ ทุกทุกนาที...
มีที่ให้เธออิงพักพิงใจ"

Comments

Anonymous said…
ยังคงอยู่เสมอ...


คนดีอย่าร้องไห้นะ
เป็นห่วงเสมอ

...ตัวโน้ต...
Anonymous said…
เพราะวันเวลา ที่เรามีกันและกัน ความสุขนั้น ล้นพ้น

กำลังใจมีให้เสมอ....

สู้สู้!!

TK..!
Anonymous said…
..........................................................เธอเป็นเช่นนั้น.........................ฉันก็เป็นเช่นเธอ..........เฝ้ามองไกลๆอยู่เสมอ......เพราะเธอยังอยู่ที่เดิม.........
Anonymous said…
วันนี้........หากเธอเหงา
ท้อแท้
หรืออ่อนแอ

ลองยิ้มสิจ๊ะ ฉีกยิ้มให้กว้างๆ ถึงจะไม่ได้อารมณ์ก็เหอะ
นั่นแนะ
เห็นไหม

ความรู้สึกดีๆ ค่อยๆ ก่อตัวทีละน้อยแล้ว

ยิ้มไว้นะจ๊ะ
เจี๊ยบเป็นผู้หญิงที่ยิ้มแล้วโลกสดใสตามเลยทีเดียว