จงรักในความเลวของฉััน...เฉกเช่นเดียวกัน

จงรักในความเลวของฉัน...เฉกเช่นเดียวกัน
กับที่เธอรักในความดีของฉัน
ถึงแม้ว่าความไร้เดียงสาของฉัน
จะถูกศัตรูนามว่า "กาลเวลา" ได้พรากจากไป
แต่ฉันก็มิได้เศร้าเสียใจกับมัน
มากไปกว่าการ "ถูกความคาดหวัง"
พรากเธอไปจากฉัน..."มิตรสหาย"

มิตรสหาย....ที่รัก
เราพบกันบนเทือกเขาสูง
ที่มีสายธารน้ำใจไหลผ่าน
ฉ่ำเย็น และเป็นกำลังใจดีนัก
สายน้ำแห่งมิตรภาพ
ไหลบ่านำทาง มิเคยสะพั่นกลัว
แม้ในยามหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต

โมงยามนี้ เราทั้งหลาย
ต่างได้ืทยอยเดินดุ่มลงมา
จากเทือกเขาแห่งความหวังและศรัทธา
ด้วยอารมณ์อันหลากหลาย

และวันนี้ ฉันได้พบตัวเอง
ยืนอยู่บนโลกของความเป็นจริง
ที่เต็มไปด้วยสรรพอารมณ์นานา
ผิดหวัง บาดเจ็บ เสียใจ
แต่ฉันก็ไม่เคยละเลยไปว่า
ความสุข ความฝัน ความหอมหวาน
ก็มิได้จากพรากฉันไปไหนเช่นกัน
ยังหัวเราะเิริงร่าดังก้องกังวาลใส
และไม่มีใครจะขโมยมันจากฉันไปได้

มิตรสหาย....ที่รัก
จงปล่อยให้ฉันอยู่ในโลกของฉัน
หากเธอไม่อาจเข้าใจและยอมรับมันได้
เพราะโลกของฉันคงไม่มีวันเหมือนใคร
และเชื่อว่าโลกของใครคงไม่มีวันเหมือนกัน

โปรดจงยินดีที่เห็นฉันได้อยู่ในโลกของฉัน
เพราะฉันก็ไม่ได้ละเลยที่จะเคารพในโลกของเธอ

ความจริงมันมีอยู่ว่า
ไม่มีสิ่งใดจะเติบโตภายใต้สิ่งใดได้อย่างสมบูรณ์
และยังมีความจริงอีกข้อที่ว่า
หากแม้เราทั้งหลายจะยืนอยู่บนคนละฟากฝั่งของสะพาน
และกำลังเดินมุ่งหน้าไปคนละทิศคนละทาง
เชื่อมั่นในสิ่งที่แตกต่าง
แต่มันก็มิได้หมายความว่า
เราจะสามารถก้าวล่ำหมายมั่นหวังจะเปลี่ยนแปลง
ในสิ่งใด...ในตัวผู้ใด
เพราะเราต่างก็เติบโตมาจากดินต่างชนิดกัน
ลีลาศิลปะในการใช้ชีวิตย่อมมิอาจคล้ายคลึง

ขอเธอได้โปรดเคารพในกันและกัน
เคารพในสีขาว สีดำ สีอันกระดำกระด่าง ของกันและกัน
โดยที่เราไม่จำเป็นต้องเชื่อ พูด ปฏิบัติเหมือนกัน
แต่หากเราเข้่าใจและยอมรับมัน
เว้นช่องว่างระหว่างกัน
และเคารพในช่องว่างนั้น
เห็นใจในเหตุผลของกันและกัน
เข้าใจว่าทุกสิ่งอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงตามกฎของธรรมชาติ
ไม่ว่าฉัน หรือเธอ หรือสิ่งใดในโลก
เราต่างเรียนรู้ ทำผิดพลาด เพื่อเติบโต

ฉันยังอยากรักในตัวฉัน
และยิ่งกว่านั้นยังอยากรักในตัวเธอ
เพื่อว่าอย่างน้อยที่สุด
ในวันที่ไม่มีใครเลือกเดินทางไปกับเรา
เราก็ยังจะสามารถยิ้มให้กับตัวเองได้
โดยไม่ต้องรู้สึกเขินอายกับความเขลาของตัวเองมากนัก

อาลัยรัก

*****************

"เราพบกันแล้วพาำักันก้าวไป
ไปเก็บไม้ เก็บฟืนมาต้มกา
น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน
ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน"